Czasami (czasami często) słyszę, że:
…ktoś nie napisał testu jednostkowego bo nie miał na to czasu.
Gdy to słyszę to aż bolą mnie zęby. Jak można nie mieć czasu na sprawdzenie, czy nasz kod działa poprawnie? Wtedy zawsze staram się wyjaśnić, że:
… ja nie mam czasu nie pisać testów jednostkowych.
Postawiłem sobie za cel napisanie kalkulatora przy użyciu metody BDD a wynikami mojej pracy chcę się z wami podzielić.
Kalkulator ten będzie zachowywać się jak ten z lat dziewięćdziesiątych, pokazany poniżej na obrazku. Mam jeszcze taki sam w domu — ma już chyba 20 lat. Ten, który tutaj zaimplementuje, będzie posiadał, tak samo, jak ten oryginalny, kilka dziwnych zachowań. Na przykład, przy każdym ponownym wciśnięciu „=”, liczba na wyświetlaczu będzie się zwiększać o jeden, jeśli wcześniej wykonaliśmy działanie „1+1”.
Jest ciekawa gierka dla programistów. Coś jak sudoku, czyli nie ma sensownego wytłumaczenia, dlaczego się w to gra, ale wciąga.
Pex For Fun polega na tym, aby napisać taki kod, który zwróci wyniki zgodne z oczekiwaniami. Przypomina to trochę TDD, ale nie do końca, ponieważ tutaj już mamy gotowe testy jednostkowe. Celem gry jest odgadnięcie i napisanie implementacji, która zapali wszystkie testy jednostkowe na zielono.
Kodu testów jednostkowych nie znamy. W zamian mamy tabelkę, w której są oczekiwane wartości wyjściowe dla zadanych wartości wejściowych. Sztuczka polega na tym, aby kod, który napiszemy, zwracał takie same wartości jak te oczekiwane w tabelce.
Od niedawna Maciej Aniserowicz nagrywa około półgodzinne rozmowy, na tematy związane z wytwarzaniem oprogramowania. Polecam zajrzeć na stronę http://devtalk.pl/ i odsłuchać na próbę przynajmniej jeden z odcinków. Myślę, że większość z was wróci tam aby odsłuchiwać kolejne.
W odcinku “03 – O TESTACH Z ADAMEM KOSIŃSKIM“, pojawił się konkurs, w którym można było wygrać licencję na NCrunch. Poniżej oryginał zasad konkursu ze strony:
Teo Vincent 